Uw klant beperkt de vergoeding bij laattijdige betaling? 

Een grote onderneming als klant is altijd mooi meegenomen maar vaak staat in hun algemene voorwaarden ook vermeld dat als zij uw facturen te laat betalen, u (bijna) geen recht heeft op een vergoeding. Kan en mag dat zomaar?

Voorwaarden in uw nadeel

Het recht van de sterkste

Stel dat u een contract binnengehaald heeft voor de levering van heel wat goederen of diensten voor een groot bedrijf dat echter zijn eigen contract of eigen algemene voorwaarden aan u oplegt. Daarin staat dat u bij een laattijdige betaling op geen of bijna geen vergoeding (interest en/of schadevergoeding) recht heeft. U zal dat dan veelal aanvaarden, want anders zal die klant geen zaken met u doen.

Wet betalingsachterstand in uw voordeel

U beschikt nl. later nog over mogelijkheden om zo’n bepaling alsnog in vraag te stellen en toch een correcte vergoeding te vragen bij een laattijdige betaling. Doet u immers zaken met een b2b-klant, dan is de zgn. Wet inzake de betalingsachterstand in handelstransacties van toepassing. Die geeft u bij een laattijdige betaling in principe recht op een aanzienlijke interest (op dit moment 8% op jaarbasis) en een vergoeding voor de invorderingskosten (minimaal € 40).

In heel wat contracten en algemene voorwaarden wordt daarvan afgeweken. Zo dus ook in het contract of de algemene voorwaarden van de grote spelers op de markt…

Wat kunt u daartegen doen?

Onbillijke clausule inroepen? 

Als uw klant-ondernemer in het contract dat u met hem sluit, afwijkt van de wettelijke regels in uw nadeel, dan kunt u weleens zeggen dat zo’n clausule kennelijk onbillijk is (art. 7 Wet betalingsachterstand in handelstransacties).

Hoe oordeelt de rechter daarover?

Bij de beoordeling of dat effectief het geval is, gaat de rechter na of het contractueel beding een kennelijk onevenwicht schept tussen de rechten en plichten van de partijen in uw nadeel en of de klant objectieve redenen had om af te wijken van de bepalingen van de wet.

Geen schadevergoeding voorzien

Diezelfde Wet inzake de betalingsachterstand in handelstransacties zegt daarnaast ook dat contractuele bedingen of praktijken die een vergoeding van invorderingskosten uitsluiten, vermoed worden kennelijk onbillijk te zijn.

In tegenstelling tot wat het geval is als er geen interesten betaald worden, gaat het hier enkel om een vermoeden. Dat betekent dan ook dat uw klant hier nog steeds het tegenbewijs zou kunnen leveren.

Onbillijk, en dan?

Als de rechter u volgt in uw stelling dat de clausule onbillijk is, dan kunt u vragen dat de rechter de bepaling herziet. Hij kan u dan toch een (hogere) interest toekennen en/of een schadevergoeding wegens de laattijdige betaling.

De rechter kan u wel niet meer rechten verlenen dan die waarop u op basis van de Wet betalingsachterstand in handelstransacties recht heeft. U kunt dus bv. niet vragen dat de hogere vergoeding (van bv. 10% i.p.v. 8%) zoals die in uw algemene voorwaarden staat, toegepast wordt.